Ang alamat ng bahaghari

Noong unang panahon, tumira sina Fee at Foo sa langit. Higante sila pero sobrang iba ang parehong sila. Pabebe at maarte si Fee at iyakin din siya. Mabait at matiis naman si Foo at laging kailangan alagaan niya si Fee. Isang araw, umiyak nang umiyak si Fee kasi gusto niya kumain ng pagkain na matamis. Inubos niya ang lahat ng sorbetes at keyk sa bahay. 

Hinanap ni Foo ang mga strawberry at orange pero ayaw ni Fee kasi maasim. Dinala ni Foo ang mga saging at kiwi pero ayaw din ni Fee kasi malambot. Pinitas ni Foo ang mga blueberry pero sabi ni Fee na sobrang maliit ang blueberry at gutom pa siya. Sa huli, hinanap ni Foo ang mga ubas at sumaya si Fee. Nagpalapak siya at tumigil siya ng umiiyak. Dahil sa lakas ni Fee, napipi ang lahat ng prutas at naging isang mahabang linya.

Kaya pala, minsan makita tayo ang bahaghari pagkatapos tumigil ng ulan :p

Ginuhit ko ang kwento ni Pina

Summary: Ang alamat ni Mariang Sinukuan

    Noong isang panahon, may isang diwata tumitira sa Bundok ng Arayat. Maria ang pangalan niya. Bumababa si Maria sa bundok tuwing umaga at nagbibigay siya ng mga prutas, gulay at karne sa mga tao na taga-roon.
    Isang araw, umakyat ang isang grupo ng kalalakihan sa bundok kahit na alam nilang ipinagbabawal ito ni Maria. Habang pinipitas nila ang mga puno, lumalapit si Maria. Sabi ni Maria sa grupo ng kalalakihan, pwedeng nilang kainin ang kahit ano pero huwag ibababa ang mga ito sa bundok. Pumayak sila pero pinuno parin nila ang mga sako ng mga prutas, gulay at hayop pagkaalis ni Maria. Hindi nila alam na habang ginagawa nila ito, pinapanood lang sila ni Maria mula sa tuktok ng bundok.
    Habang pababa ang mga lalaki, napansin nila na bumibigat nang bumibigat ang laman ng sako. Laking gulat ng mga ito nang makita nila na naging bato na ang laman. "Mga walang utang na loob!" ang malakas na boyses na mula sa tuktok ng bundok. Isinumpa at pinarusahan ni Maria ang mga kalalakihan at naging baboy-ramo sila kasi nagalit si Maria. Pagkatapos nito, patuloy pa rin ang mga mananakaw sa bundok. Dahil dito, umalis si Maria at hindi na rin siya tumulong sa mga tao. Ito rin ang dahilan kung bakit walang masyadong mga prutas at hayhop sa Bundok ny Arayata ngayon.

Brochure: Sorogon

Dialogue: Magtanong ako ng direksyon

Situasyon: Nagbabakasyon ka sa PH at naiwan mo ang mapa mo. Hindi mo ngayon alam kung paano bumalik sa otel mo. Kulang ang pamasahe mo para sa taksi. Kaya gusto mo lang magbus at maglakad. Magtanong ka ng direksyon.

Context: Kahapon, pumunta ako sa Intramurous at naghapunan ako doon. Noong gusto ko bumalik sa otel, napansin ko na naiwan mo ang mapa mo. Low batt na ako at kulang ang pamasahe mo para sa taksi. Sh*t! Alam ko lang na otel ko sa Makati. Nagtanong ako ng direksyon.

Ako: Excuse me kuya. Alam mo ba nasaan ang Hotel Durban sa Makati?
Kuya: Oo alam ko iyan. Nasa Makati Ave ang Hotel Durban.
Ako: Galing dito, may bus pumpunta doon ba?
Kuya: Wala e. Kailangan ko maglakad sa Binondo. Nawawala ka ba?
Ako: Hindi, magtanong lang.
Kuya: Uy magmaneho kita sa Binondo. Delikado kung maglakad ka mag-isa.
Ako: Hindi kailangan po, salamat. Alam mo kung paano pumunta sa Binondo.
Kuya: Pero madilim na. Malapit lang, tara! Mabait ako.
Ako: Hindi kailangan po, salamat. -Tumakbo-

Mga pagdiriwang sa Pilipinas